Piechotą na mecz: Zielona Katastrofa

Dla każdego kibica Warty Zielona Rewolucja była szczytem marzeń: super piłkarze, trener z charakterem, dużo pieniędzy, darmowe bilety, wielki stadion. Ale tylko od zewnątrz wyglądało to tak pięknie.

W rzeczywistości była to NAJGORSZA rewolucja w historii piłki nożnej. Ówczesny dyrektor sportowy - Arkadiusz Miklosik, ściągnął do klubu samych piłkarzy po 30-tce. Dla większości z nich Warta nie była miejscem do pokazania, że umieją grać w piłkę, a raczej ostatnim przystankiem przed sportową emeryturą. 

Mówi się jednak, że dobry trener nawet z wypalonymi zawodnikami umie stworzyć zespół. Szkoleniowcem, który umiał zrobić coś z niczego był Bogusław Baniak. To za jego kadencji Duma Wildy była w czołówce i naprawdę mogła awansować do najwyższej klasy rozgrywkowej. Niestety Baniak odszedł. Dlaczego? Podobno właściciele ustalali mu skład i podstawową jedenastkę, a on tego nie tolerował i złożył rezygnacje. I to już był koniec wielkiej Warty, kibice i Łukomska-Pyżalska jeszcze o tym nie wiedzieli, ale dzisiaj widzimy, jak wszystko się skończyło.

Później przychodzili gorsi kopacze, słabsi menadżerowie, a fundusze na klub topniały szybko jak kawałek lodu na kaloryferze. Gwodźiem do trumny stał się Jarosław Araszkiewicz. Jego warsztat trenerski może wyrazić jedna sytuacja. Pewnego dnia kiedy piłkarze byli przygotowani do trenowania. przyszedł Araszkiewicz i zapytał:

- Kto tu jest najstarszy ?- Piotr Reiss - odpowiedział ktoś z tłumu
- To Piotrek poprowadzi dzisiejszy trening - wypalił pracowity szkoleniowiec.

cytat pochodzi z książki Szamo, którą bardzo poleca redaktor naczelny a o sporcie

Od tamtego czasu w Warcie działy się różne rzeczy. Przewijali się trenerzy, piłkarze odchodzili i wracali (choćby Król Artur, czyli Artur Marciniak), ale niewiele się już zmieniło na lepsze. Było wręcz odwrotnie. Zieloni spadli ostatecznie najpierw do II ligi, a teraz będą wojować w na piątym szczeblu rozgrywkowym. Nie ma się co dziwić, że starsi kibice, żegnali ostatni mecz bieżącego sezonu śpiewając: Dobry Jezu, a nasz Panie...